Een laatste post

Na het allemaal nog een keer teruggelezen te hebben, zie ik dat er hier en daar wel wat tikfoutjes in staan... Blijkbaar heb ik een redacteur nodig!

Ik heb nog wat foto's ge-upload en ik hoop dat jullie daar plezier aan beleven.

Nadat mijn prinses, haar dochter en mijn rastavriend me op het vliegtuig gezet hadden, wist ik dat ik ooit ga terugkomen. Het was één van de hoogtepunten in mijn leven en ik wil graag de volgende mensen bedanken die dit mogelijk gemaakt hebben:

Gijs en Marina die me het geld leenden en me halverwege ook uit de penarie hielpen met meer geld; Cynthia die me opving en wegwijs maakte; Abdoulay, onze driver en mijn gids en aanspreekpunt; Keba de shop keeper en Pop, Laurenzo en Alex en nog wat shop regulars van wie ik de naam maar niet kan onthouden; Ruth en Blessing, mijn prinses en haar dochter; Mozes de plumber; Margot de Brabantse verpleegkundige; mijn rastavrienden Babu, Pa, Lamin en Buju; mijn fruitvrouw Safi; Fatu, de geweldige meid met wie ik de laatste avond een lachkick kreeg; de watch men Alex en Femara met wie ik een supergezellige nacht had bij een kampvuur met drank en wiet; de sisters en brothers van het internetcafé die me eindeloos hielpen met flash drives en overzetten en weet ik niet wat; alle medewerkers van Africmed; die van de Kaa Kolli Kemo Nursery school; en die van de Sukuta Health centre en natuurlijk alle mensen die de moeite genomen hebben om mijn blog te lezen.

Hopelijk tot volgend jaar!